Mijn terugreis is begonnen. Ik ga terug naar het land van de molens, de klompen, de tulpen en natuurlijk Amsterdam. Tenminste dat is hoe andere backpackers Nederland omschrijven, haha. Het eerste vliegtuig (3h20min vlucht) is niet voorzien van een tv-schermpje, waardoor ik geen afleiding heb en al snel ga nadenken. Nadenken over de afgelopen periode, mijn fouten, mijn leermomenten, de kleine geluksmomenten en de 'ikkannietmeerstoppenmetlachenmomenten'.

Vier maanden geleden begon ik aan een nieuw en onbekend avontuur. Iets waar ik met veel plezier al een tijdje naar uitkeek, maar wat vond ik die eerste weken moeilijk! De jetlag, de afstand, het tijdsverschil en al het onbekende. Uiteindelijk toch de motivatie gevonden om verder te reizen, uiteraard met hulp van het thuisfront! Het eerste moment waarop ik mij weer een beetje goed voelde was in het gastgezin. Deze mensen hebben mij gegeven wat ik op dat moment zocht: een vriendelijke goedemorgen, een praatje als ik uit school kwam en gezellig samen avondeten. In deze tijd heb ik ook veel geleerd over de Australische cultuur. De drie weken waren precies genoeg om mij niet te veel te hechten aan het gezin, waardoor het verder reizen naar Nieuw Zeeland een makkelijkere, nog steeds uitdagende, stap was.

Nieuw Zeeland was absoluut een hoogtepunt van de afgelopen maanden, wat heb ik daar genoten van alles wat de natuur te bieden heeft. Terug naar Australië was dan ook best een cultuurshock De drukte op straat, de onvriendelijk supermarktmedewerkers (als backpacker kom je te vaak in de supermarkt, haha!), de niet al te schone hostels en vooral het uitzicht vanuit de bus: niet een prachtig landschap maar een hoop wegwerkzaamheden! Maar ook in Australië heb ik genoten van de prachtige natuur en wildlife: dolfijnen, schildpadden, koala's, kangoeroes, walibies, kaketoes en een hoop reptielen/insecten. Ik heb geleerd gas terug te nemen zonder op de rem te trappen. Niet met hoge snelheid door bijvoorbeeld het National Park te gaan, maar gewoon even op een bankje te gaan zitten en te genieten van alle geluiden om je heen: de zee, de vogels, de krekels en de wind. Daarnaast is het mij duidelijk geworden dat dingen een stuk leuker kunnen zijn als je er geen verwachtingen bij hebt, maar het je gewoon laat overkomen.

Ik heb backpacken ervaren als veel nieuwe plekken ontdekken, onwijs veel indrukken opdoen en super leuke activiteiten ondernemen. Maar backpacken is ook elke keer eerst de afwas doen voordat je je bestek, beker en bord kan gebruiken, is koken in een veel te drukke keuken, is midden in de nacht wakker worden met een nieuwe kamergenoot boven in het stapelbed, is aantrekken wat schoon is, is elke keer weer die (irritante) backpack in- en uitpakken en meeslepen, is je te vaak afvragen of je niet iets vergeten bent, bij elke wandeling die je doet gewaarschuwd worden voor alle gevaren en vele uren in een bus/trein/vliegtuig/ferry doorbrengen. Precies de dingen die ik niet ga missen, haha! Na 42 verschillende bedden (of iets dat erop lijkt) kijk ik toch wel uit naar mijn eigen bedje! Kortom reizen laat je de kleine dingen waarderen! Uiteraard zal ik ook een aantal dingen gaan missen: het wandelen door de nationale parken, het spotten van wildlife, de leuke excursies en de prachtige uitzichten. Als ik terug kijk naar de afgelopen periode ben ik blij dat ik toch doorgezet heb om verder te reizen en vele mooie ervaringen heb mogen opdoen.

Vanuit het vliegtuig bekijk ik voor de laatste keer de Australische zonsondergang. Vlak voordat we landen schrijf ik de laatste zinnen van mijn Down Under avontuur reisblog: Bedankt dat jullie de tijd genomen hebben mijn verhalen te lezen. Bedankt voor al jullie lieve berichtjes, die hebben mij zeker goed gedaan!

Traveling isn't about finding yourself. It's about learning & listening to yourself. Then happily, very happily being yourself!